laatste berichtje uit Z A

We dachten dat afgelopen maandag onze laatste internetmoment was. Dus alle verslagen waar ik mee bezig was de afgelopen dagen snel afgemaakt om te kunnen plaatsten.
Kunnen we nu toch onverwacht weer op internet. Ja en nu heb ik geen kant elkaar verlag liggen.Alles nu maar even bedenken en erop zetten.
sorry voor de evt. typ en stijl fouten. Ik kan het nu natuurlijk niet meer nakijken.

Afelopen zaterdagmorgen vroeg stond Ros voor onze deur, ik heb geweldig nieuws. Peter en Yvon stappen vandaag op het vliegtuig hierna toe. Wat een geweldig nieuws. Ze hebben een weekje vrij en kunnen het niet laten.
Zo dat was leuk nieuws om wakker mee te worden. Tot zondagmiddag onze mond gehouden tegen de kinderen. want het moest een verrassing blijven. een een verrassing was het. Geweldig om de reacties van de kinderen te zien toen ze Peter en Yvon voor het hek zagen.
Iedereen was uitgelaten tot en met. Hoe de kinderen op hen reageren is helemaal geweldig. Het is een geode beslissing van hen om hier te komen wonen. Ze horen echt bij dit gezin. Voor ons is het heel gezellig dat ze er zijn.

Maandag is er een begin gemaakt met het dak. Zij gaven aan dat het vrijdag klaar moet zijn. Ze hebben gelukkig niet gezegd weld week virjdag want ik geloof nooit dat het deze vrijdag gaat lukken. Maandag hebben ze 4 palen neer gezet. dinsdag zijn ze helemaal niet gekomen. En vandaag stonden ze weer op de stoep. Ik ben benieuwd.
er is een begin gemaakt met het electra en het loddgieterswerk.

Afgelopen zondag heet het veel en hard geregend. Gevolg, maandag kon de kraan niet op het terrein komen om de units te verplaatsen. Na een paar pogingen zijn ze gestopt omdat ze weer gevaarlijk dicht bij de waterleiding kwamen.
Tja dan doen we het toch gewoon met de hand. De mannen van het bedrijf hebben met de hand de units opgekrikt en verplaatst.  s Middags was de grond droog genoeg voor de kraan en kon Ros haar unit op zijn plek. Alles straat nu prima en het ziet er al heel gezellig uit. Ze krijgen echt een mega grote living.

Vanaf maandag zit er ook weer structuur in de lessen. Dat is ook fijn, vooral voor de kinderen, ze kregen er toch wel last van. En ik ook. Ik wil zo graag nog zoveel met J doen. Hij leert zo hard en wil zo graag. Geweldig om te zien hoe trots hij op zichzelf is.
En dan te bedenken dat ik 2 maanden terug 3 x per ochtend met hem buiten stond, hij schreeuwen en krabben, en ik maar denken, gaat dit ooit goed komen.
Natuurlijk komt het door een band die we hebben opgebouwd maar het komt ook zeker door de rust in de klas nu A. niet meer bij ons les krijgt.
Zij zit inmiddels in de bovenklas en krijgt daar 1 op 1 les. Het voordeel daar is dat Ros in de buurt is en zij zich zeker beter gedraagd dan. Iedereen blij dus.

Het is de afgelopen dagen erg warm, dus het kon niet uitblijven dat er weer een watergevecht kwam. Met veel gelach en geschreeuw werd de waterslang gebruikt.

Tja en dan komt het afscheid nu wel heel dichtbij, eigenlijk beginnen we nu al een beetje. Nu zitten Marieke, Myrna en ik in een koffietentje op internet en voor een laatste gezamelijk drankje.
Morgen gaan we uiteten met Sanne, Debbie, Peter, Yvon, Marieke, Myrna (en haar vader die voor een vakantie over is) als een soort van afscheid.
Vrijdagmorgen is er nog gewoon klas. Als het weer meezit gaan we 's middags met de kinderen naar het strand, we hebben allerlei lekkere dingen voor ze gekocht om lekker te kunnen picknicken daar.
S avonds is er een afscheidsbraai, een kampvuur en een sleep over in de nieuwe unit van Peter en Yvon, dan is die meteen ingewijd.
Zaterdag het huisje schoonmaken en dan komt het moment waar ik al 2 maanden tegenop zie en weet dat ik er niet onderuit kan.
Afscheid nemen van 16 lieve, schattige, ontdeugende, soms irritante, maar meestal leuke kinderen.
Ik neem ze mee in mijn hart en zal me voor altijd verbonden met ze voelen. Maar ook zeker Ros en Peter en Yvon zullen daar zitten.

Ik geniet met volle teugen nu het nog kan, maar wens me maar succes voor de laatste dagen.